یکی از روش های حل مسائل آماری، محاسبه فاصله اطمینان است. این روش به عنوان نقطه برآورد مطلوب جایگزین با اندازه نمونه کوچک مورد استفاده قرار می گیرد. لازم به ذکر است که روند محاسبه فاصله اطمینان خود بسیار پیچیده است. اما ابزار برنامه اکسل آن را تا حدودی ساده تر می کند. بیایید دریابیم که چگونه در عمل انجام می شود.
همچنین ببینید: توابع آماری در اکسل
این روش برای تخمینی فاصله از مقادیر مختلف آماری استفاده می شود. وظیفه اصلی این محاسبه خلاص شدن از عدم اطمینان تخمین نقطه است.
در اکسل دو روش اصلی برای انجام محاسبات با استفاده از این روش وجود دارد: زمانی که واریانس شناخته شده است و زمانی که ناشناخته است. در مورد اول، عملکرد CONFIDENCE.NORM برای محاسبات استفاده می شود، و در مورد دوم ، DETERMIT.SUDENT .
اپراتور CONFIDENCE.NORM ، متعلق به گروه آماری توابع، ابتدا در اکسل 2010 ظاهر شد. در نسخه های قبلی این برنامه، CONFIDENCE آنالوگ استفاده می شود . وظیفه این اپراتور محاسبه فاصله اطمینان با توزیع نرمال برای جمعیت متوسط است.
نحو آن به شرح زیر است:
=ДОВЕРИТ.НОРМ(альфа;стандартное_откл;размер)
آلفا یک استدلال است که نشان دهنده سطح اهمیت است که برای محاسبه سطح اطمینان استفاده می شود. سطح اطمینان عبارت زیر است:
(1-«Альфа»)*100
"انحراف استاندارد" یک استدلال است که ماهیت آن از نام مشخص است. این انحراف معیار نمونه پیشنهادی است.
"اندازه" یک استدلال است که اندازه نمونه را تعیین می کند.
تمام استدلال های این اپراتور مورد نیاز است.
تابع TRUST دقیقا همان استدلال و امکانات را همانند یک قبلی دارد. نحو آن:
=ДОВЕРИТ(альфа;стандартное_откл;размер)
همانطور که می بینید، تفاوت فقط به نام اپراتور است. این تابع برای سازگاری در اکسل 2010 و در نسخه های جدیدتر در رده ویژه «سازگاری» باقی مانده است . در نسخه های اکسل 2007 و قبل از آن، در گروه اصلی اپراتورهای آماری قرار دارد.
مرز فاصله اطمینان با استفاده از فرمول زیر تعیین می شود:
X+(-)ДОВЕРИТ.НОРМ
جایی که X میانگین مقدار نمونه است که در وسط محدوده انتخاب شده واقع شده است.
حالا بیایید به چگونگی محاسبه فاصله اطمینان در یک مثال خاص نگاه کنیم. 12 آزمایش انجام شد که نتیجه آن نتایج مختلف ذکر شده در جدول بدست آمد. این کلیت ماست. انحراف معیار 8 است. ما باید یک فاصله اطمینان را در سطح اطمینان 97٪ محاسبه کنیم.
(1-«Альфа»)*100
بنابراین، برای محاسبه سطح اهمیت، یعنی، برای تعیین مقدار "آلفا" باید فرمول فرم زیر را اعمال کنید:
(1-уровень доверия)/100
به این معناست که ارزش را جایگزین می کنیم:
(1-97)/100
با محاسبات ساده، متوجه می شویم که استدلال "آلفا" 0.03 است . این مقدار را در فیلد وارد کنید
همانطور که می دانید، شرایط انحراف استاندارد 8 است . بنابراين، در بخش "انحراف استاندارد" به سادگی اين عدد را بنویسيد.
در قسمت "Size" شما باید تعداد عناصر تست های انجام شده را وارد کنید. به یاد داشته باشید، 12 مورد از آنها وجود دارد. اما برای این که فرمول را به صورت خودکار بسازیم و آن را هر بار که یک تست جدید انجام می شود ویرایش کنیم، این مقدار را با عدد معمولی تعیین می کنیم، اما با استفاده از عملگر COUNT . بنابراین، مکان نما را در قسمت «اندازه» قرار دهید، سپس روی مثلثی که در سمت چپ نوار فرمول قرار دارد کلیک کنید.
یک لیست از توابع اخیرا استفاده شده به نظر می رسد. اگر اخیرا توسط شما از اپراتور ACCOUN استفاده شد، باید در این فهرست باشد. در این مورد، شما فقط باید بر روی نام آن کلیک کنید. در صورت مخالفت، اگر شما آن را پیدا نکنید، سپس از طریق آیتم "سایر توابع ..." بروید .
=СЧЁТ(значение1;значение2;…)
گروه استدلال "ارزش ها" مرجع محدوده ای است که در آن شما نیاز به محاسبه تعداد سلول های پر شده با داده های عددی را دارید. در کل می توان تا 255 چنین استدلال هایی داشته باشد، اما در مورد ما فقط یک مورد نیاز است.
مکان را در فیلد "Value1" قرار دهید و با نگه داشتن دکمه سمت چپ ماوس، دامنه ای را که شامل مجموعه ما در ورق است را انتخاب کنید. سپس آدرس او در این زمینه نمایش داده خواهد شد. روی دکمه OK کلیک کنید.
=ДОВЕРИТ.НОРМ(0,03;8;СЧЁТ(B2:B13))
نتیجه کلی محاسبات 5،011،609 بود.
این اپراتور برای محاسبه میانگین ریاضی محدوده انتخاب شده از اعداد طراحی شده است. این نحو نسبتا ساده ای دارد:
=СРЗНАЧ(число1;число2;…)
استدلال "شماره" می تواند یک مقدار عددی جداگانه باشد، یا یک مرجع به سلول، یا حتی محدوده عدد صحیح که حاوی آنها است.
بنابراین، سلول را انتخاب کنید که در آن محاسبه مقدار متوسط نمایش داده می شود و بر روی دکمه "Insert function" کلیک کنید.
=F2+A16
نتیجه محاسبه: 6،953276
=F2-A16
نتیجه محاسبه: -3،06994
=СРЗНАЧ(B2:B13)+ДОВЕРИТ.НОРМ(0,03;8;СЧЁТ(B2:B13))
=СРЗНАЧ(B2:B13)-ДОВЕРИТ.НОРМ(0,03;8;СЧЁТ(B2:B13))
علاوه بر این، در Excel، یک تابع دیگر وجود دارد که با محاسبه فاصله اطمینان - DETERMIT.SUDENT مرتبط است . این فقط از اکسل 2010 آغاز می شود. این اپراتور محاسبه فاصله اطمینان جمعیت کل را با استفاده از توزیع دانش آموز انجام می دهد. این بسیار راحت است که از آن در مواردی استفاده شود که واریانس و در نتیجه انحراف استاندارد ناشناخته باشد. نحو عملگر عبارت است از:
=ДОВЕРИТ.СТЬЮДЕНТ(альфа;стандартное_откл;размер)
همانطور که می بینید، نام اپراتورها در این مورد بدون تغییر باقی ماند.
بیایید ببینیم چگونه محدوده فاصله اطمینان را با یک انحراف استاندارد ناشناخته محاسبه می کنیم با استفاده از مثال همان مجموعه ای که در روش قبلی در نظر گرفتیم. سطح اعتماد، مانند گذشته، 97٪ را دریافت می کند.
در فیلد "آلفا" ، با توجه به اینکه سطح اعتماد 97٪ است، شماره 0.03 را بنویسید. بار دوم در اصول محاسبه این پارامتر متوقف نخواهد شد.
پس از آن مکاننما را در قسمت «انحراف استاندارد» قرار دهید. در این زمان، این رقم برای ما ناشناخته است و لازم است محاسبه شود. این کار با کمک یک تابع خاص انجام می شود - STANDOWCLON.V . برای تماس با پنجره این اپراتور، روی مثلث سمت چپ نوار فرمول کلیک کنید. اگر در لیست باز شده نام نامی را پیدا نکنیم، سپس زیر مورد "سایر توابع ..." بروید .
=СТАНДОТКЛОН.В(число1;число2;…)
دشوار است حدس بزنید که استدلال "شماره" آدرس عنصر انتخاب است. اگر نمونه در یک آرایه قرار داده شود، می توانید با استفاده از تنها یک استدلال، یک پیوند را به این محدوده بدهید.
ما مکان نما را در قسمت "Number1" قرار داده ایم و، همانطور که همیشه، نگه داشتن دکمه سمت چپ ماوس، مجموعه را انتخاب کنید. پس از اینکه مختصات در این زمینه هستند، عجله نکنید تا دکمه «OK» را فشار دهید، زیرا نتیجه نادرست خواهد بود. ابتدا ما باید به پنجره استدلال عملگر CONFIDENT STUDENT بازگردیم تا آخرین بحث را بیان کنیم. برای انجام این کار، روی نام مناسب در نوار فرمول کلیک کنید.
=СРЗНАЧ(B2:B13)+ДОВЕРИТ.СТЬЮДЕНТ(0,03;СТАНДОТКЛОН.В(B2:B13);СЧЁТ(B2:B13))
=СРЗНАЧ(B2:B13)-ДОВЕРИТ.СТЬЮДЕНТ(0,03;СТАНДОТКЛОН.В(B2:B13);СЧЁТ(B2:B13))
همانطور که می بینید، ابزار اکسل به شما اجازه می دهد تا محاسبه فاصله اطمینان و مرزهای آن را به طور قابل توجهی ساده کنید. برای این منظور، اپراتورهای جداگانه برای نمونه هایی که واریانس شناخته شده و ناشناخته است استفاده می شود.