یکی از قطعات هارد دیسک یک بلوز یا بلوز است. این بخش مهمی از HDD منسوخ شده در حالت IDE بود، اما می توان آن را در سخت افزار های مدرن یافت کرد.

هدف بلوز بر روی هارد دیسک

چند سال پیش، درایوهای سخت پشتیبانی از حالت IDE، که اکنون منسوخ شده است. آنها از طریق یک حلقه خاص که از دو دیسک پشتیبانی می کند، به مادربرد متصل می شوند. اگر مادربرد دارای دو پورت برای IDE باشد، می توانید حداکثر چهار هارد دیسک را وصل کنید.

این حلقه مانند این است:

کابل IDE

بلوتوث اصلی در درایوهای IDE

برای اینکه بوت و عملکرد سیستم درست باشد، دیسک های متصل باید قبل از آن تنظیم شوند. این را می توان با کمک این بلوز انجام داد.

کار بلوز این است که اولویت هر یک از دیسک های متصل به حلقه را تعیین کنید. یک هارد دیسک همواره باید استاد (استاد) باشد، و دوم - یک برده (برده). با کمک jumpers برای هر دیسک و تعیین مقصد. دیسک اصلی با سیستم عامل نصب شده Master است و دیسک اضافی Slave است.

بلوز در دیسک IDE

برای تنظیم موقعیت صحیح بلوز، در هر HDD یک دستورالعمل وجود دارد. به نظر می رسد متفاوت است، اما همیشه آن را بسیار آسان پیدا کنید.

دستورالعمل بلوز 1

در این تصاویر شما می توانید چند نمونه از دستورالعمل های جهنده را مشاهده کنید.

دستورالعمل بلوز 2

توابع بلور اضافی برای درایوهای IDE

علاوه بر هدف اصلی بلوز، چندین عدد دیگر وجود دارد. در حال حاضر هم ارتباطات خود را از دست داده اند، اما در زمان مناسب ممکن است لازم باشد. برای مثال، با تنظیم بلوز در یک موقعیت خاص، حالت master را با یک دستگاه بدون شناسایی می توان وصل کرد؛ با استفاده از یک کابل خاص، یک حالت مختلف عملیات استفاده کنید. حجم قابل توجهی از درایو را به مقدار خاصی از GB محدود کنید (مهم این است که سیستم قدیمی هارد را به خاطر مقدار "بزرگ" فضای دیسک مشاهده نمی کند).

نه همه هارددیسک ها دارای چنین قابلیت هایی هستند و دسترسی آنها به مدل خاص دستگاه بستگی دارد.

بلوز بر روی دیسک های SATA

بلوتوث (یا محل نصب آن) نیز در درایوهای SATA موجود است، اما هدف آن از درایوهای IDE متفاوت است. نیاز به اختصاص یک هارد دیسک Master یا Slave دیگر لازم نیست و کاربر به سادگی HDD را به مادربرد و منبع تغذیه با استفاده از کابل متصل می کند. اما برای استفاده از بلوز ممکن است در موارد بسیار نادر مورد نیاز باشد.

برخی از SATA-I پرچمدارها دارند که عمدتا برای اعمال کاربر طراحی نشده است.

بعضی از سوپاپهای SATA-II ممکن است وضعیتی که در حال حاضر بسته است، در آن سرعت دستگاه کاهش می یابد، در نتیجه، برابر با SATA150 است، اما همچنین می تواند SATA300 باشد. این امر زمانی اتفاق می افتد که نیاز به سازگاری برگشتی با برخی از کنترل کننده های SATA وجود دارد (به عنوان مثال، در چیپ ست های VIA ساخته شده است). لازم به ذکر است که چنین محدودیتی تقریبا هیچ تاثیری بر عملکرد دستگاه ندارد، تفاوت برای کاربر تقریبا غیر قابل تشخیص است.

SATA-III همچنین می تواند جیمبرهایی داشته باشد که سرعت عمل را محدود می کنند، اما معمولا این لازم نیست.

بلوز در ساتا درایو دارد

حالا شما می دانید چه جکپنجره ای روی دیسک سخت انواع مختلف برای IDE و SATA طراحی شده است، و در چه مواردی باید استفاده شود.