SSD

در حال حاضر، بیشتر و بیشتر محبوب در حال به دست آوردن درایو حالت جامد و یا SSD ( S SAT TATE D RIVE). این به دلیل این واقعیت است که آنها قادر به ارائه هر دو فایل با سرعت بالا خواندن و نوشتن و قابلیت اطمینان خوب است. برخلاف هارد دیسک های مرسوم، قطعات متحرک وجود ندارد و حافظه مخصوص فلش - NAND - برای ذخیره داده ها استفاده می شود.

در زمان نوشتن این مقاله، سه نوع حافظه فلش در SSD مورد استفاده قرار می گیرند: MLC، SLC و TLC، و در این مقاله سعی خواهیم کرد که کدام یک بهتر باشد و تفاوت بین آنها چیست.

مقايسه تطبيقي انواع حافظه هاي SLC، MLC و TLC

NAND فلش مموری پس از نوع خاصی از مارک داده نامگذاری شد - NOT AND (منطقی نه و). اگر به جزئیات فنی نروید، ما می گوییم که NAND اطلاعات را به بلوک های کوچک (یا صفحات) سازماندهی می کند و به شما اجازه می دهد تا خواندن داده های با سرعت بالا را به دست آورید.

در حال حاضر نگاه کنید به نوع حافظه مورد استفاده در درایوهای حالت جامد.

SLC

سلول تک سلولی (SLC)

SLC یک نوع حافظه قدیمی است که در آن سلول های حافظه تک سطحی برای ذخیره اطلاعات استفاده می شوند (به هر حال، ترجمه ی ترجمه به زبان روسی به عنوان یک "سلول تک سطحی") است. یعنی یک بیت داده در یک سلول ذخیره شده است. این سازمان ذخیره سازی امکان ارائه سرعت بالا و یک منبع بازنویسی بزرگ را فراهم کرد. بنابراین، سرعت خواندن به 25 میلی ثانیه می رسد و تعداد چرخه بازنویسی آن 100 هزار است. با این حال، به رغم سادگی، SLC نوع بسیار گرانقیمت حافظه است.

جوانب مثبت:

  • سرعت بالا خواندن / نوشتن؛
  • یک منبع بازنویسی بزرگ

مضرات:

  • هزینه بالا

MLC

چند سطحی (MLC)

مرحله بعدی در توسعه حافظه فلش نوع MLC (در روسیه، به نظر می رسد مانند یک "سلول چند سطح"). بر خلاف SLC، از سلولهای دو سطحی که دو بیت داده را ذخیره می کنند استفاده می کند. سرعت خواندن و نوشتن باقی می ماند، اما استقامت به طور قابل توجهی کاهش می یابد. اگر ما در زبان اعداد صحبت کنیم، در اینجا سرعت خواندن 25 مگابایت است و تعداد چرخه های بازنویسی 3'000 است. این نوع نیز ارزان تر است، بنابراین در بیشتر درایوهای حالت جامد استفاده می شود.

جوانب مثبت:

  • هزینه کمتر
  • سرعت بالا خواندن / نوشتن در مقایسه با دیسک های معمولی.

مضرات:

  • تعداد کم چرخه بازنویسی.

Tlc

سه سلول (TLC)

و در نهایت، نوع سوم حافظه TLC است (نسخه روسی نام این نوع حافظه به نظر می رسد مانند "سه سطح سلول"). با توجه به دو مورد قبلی، این نوع ارزانتر است و در حال حاضر در ابزارهای بودجه بسیار رایج است.

این نوع متراکم تر است، 3 بیت در هر سلول در اینجا نگهداری می شود. به نوبه خود، تراکم بالا سرعت خواندن / نوشتن را کاهش می دهد و استقامت دیسک را کاهش می دهد. بر خلاف سایر انواع حافظه، سرعت این سرعت به 75 میلی ثانیه کاهش می یابد و تعداد چرخه های بازنشانی تا 1000 است.

جوانب مثبت:

  • ذخیره سازی اطلاعات با تراکم بالا؛
  • کم هزینه

مضرات:

  • تعداد کم چرخه بازنویسی؛
  • کم سرعت خواندن / نوشتن

نتیجه گیری

به طور خلاصه، می توان اشاره کرد که نوع سریع ترین و سریع ترین حافظه فلش SLC است. با این حال، با توجه به قیمت بالا، انواع ارزان تر این حافظه را پر کرده اند.

بودجه، و در عین حال سرعت کمتر نوع TLC است.

و در نهایت، میانگین طلایی نوع MLC است که سرعت و قابلیت اطمینان بیشتری نسبت به دیسک های معمولی را فراهم می کند و نوع بسیار گران قیمت نیست. برای مقایسه بصری بیشتر، جدول زیر را ببینید. در اینجا پارامترهای اصلی انواع حافظه ای که برای مقایسه ساخته شده اند.

SLC-MLC-TLC