دستگاه هایی که از Android استفاده می کنند می توانند به بسیاری از دستگاه های دیگر متصل شوند: کامپیوتر، مانیتور و البته تلویزیون. در مقاله زیر، روش های مناسب برای اتصال دستگاه های اندرویدی به تلویزیون را پیدا خواهید کرد.
محتوا
با استفاده از روش های زیر، گوشی هوشمند را با استفاده از کابل های ویژه به تلویزیون وصل کنید:
بگذارید این گزینه ها را بیشتر در نظر بگیریم.
ساده ترین گزینه، اما حداقل عملکردی است. همه شما نیاز دارید یک کابل USB است که معمولا با گوشی همراه است.
هیچ چیز پیچیده نیست، اما امکانات این نوع ارتباط محدود به مشاهده عکسها و ویدیوها نیست.
در حال حاضر ویدیو اصلی برای تلویزیون و مانیتور HDMI - مدرن تر از VGA و یا RCA. یک تلفن Android میتواند از طریق این اتصال به تلویزیون متصل شود:
برای استفاده از اتصال به طور مستقیم از طریق HDMI، شما باید یک کابل آداپتور از مینی نسخه این اتصال به نسخه قدیمی تر داشته باشید. به طور معمول، این کابل ها همراه با گوشی همراه است، اما راه حل های شخص ثالث وجود دارد. با این حال، دستگاه هایی با چنین رابط کاربری تقریبا در دسترس نیستند، بنابراین پیدا کردن یک سیم می تواند مشکل ساز باشد.
وضعیت با MHL بهتر است، اما در این مورد شما باید با مشخصات گوشی آشنا شوید: مدل های کم پایان ممکن است مستقیما از این ویژگی پشتیبانی نکنند. در این مورد، خرید یک آداپتور مخصوص MHL به تلفن ضروری است. علاوه بر این، استانداردهای فن آوری به وسیله تولید کننده متفاوت است. بنابراین، برای مثال، کابل از سامسونگ به ال جی و بالعکس مناسب نیست.
برای SlimPort، شما نمی توانید بدون آداپتور کار کنید، با این حال، آن را تنها با برخی از گوشی های هوشمند سازگار است. از سوی دیگر، این نوع اتصال به شما اجازه می دهد تا گوشی را نه تنها به HDMI، بلکه همچنین به DVI یا VGA وصل کنید (بسته به اتصال خروجی آداپتور).
برای تمامی گزینه های اتصال، دنباله ای از اعمال همان است، بنابراین صرف نظر از نوع اتصال مورد استفاده، این مراحل را دنبال کنید.
با استفاده از MHL، مراقب باشید! اگر پورت تلویزیون از این ویژگی پشتیبانی نمی کند، نمی توانید اتصال برقرار کنید!
این روش ویژگی های بیشتری را نسبت به یک اتصال USB فراهم می کند. ضرر اتصال مستقیم HDMI می تواند نیاز به استفاده از شارژر برای گوشی داشته باشد. SlimPort توسط تعداد محدودی از دستگاه ها پشتیبانی می شود. MHL از معایب آشکار محروم است، بنابراین یکی از گزینه های ترجیحی است.
شبکه های Wi-Fi نه تنها برای توزیع اینترنت از روتر به دستگاه های کاربر استفاده می شوند، بلکه همچنین برای انتقال داده ها از جمله تلفن از طریق تلویزیون. سه روش اساسی برای اتصال از طریق Wi-Fi وجود دارد: DLNA، Wi-Fi Direct و MiraCast.
یکی از اولین راه های اتصال بی سیم به دستگاه های آندروید و تلویزیون است. برای کار با این تکنولوژی، شما باید یک برنامه خاص را بر روی گوشی نصب کنید، در حالی که تلویزیون خود باید از این نوع اتصال پشتیبانی کند. محبوب ترین نرم افزار که از این پروتکل پشتیبانی می کند BubbleUPnP است. در مثال خود ما کار شما را با DLNA نشان می دهیم.
DLNA مانند یک اتصال USB سیمی محدود به فایل های چندرسانه ای است که ممکن است برای برخی از کاربران مناسب نباشد.
تمام دستگاه های آندروید مدرن و تلویزیون با یک ماژول Wi-Fi با این گزینه مجهز شده اند. برای اتصال تلفن و تلویزیون از طریق Wi-Fi Direct، به موارد زیر عمل کنید:
این نوع اتصال Android با تلویزیون نیز برای تماشای فیلم ها و عکس ها، گوش دادن به موسیقی محدود است.
شایع ترین تا به امروز، فناوری انتقال MiraCast است. این یک نسخه بی سیم از اتصال HDMI است: تکثیر صفحه نمایش گوشی هوشمند بر روی صفحه نمایش تلویزیون. MiraCast توسط تلویزیون هوشمند مدرن و دستگاه های آندروید پشتیبانی می شود. برای تلویزیون هایی که امکانات هوشمند ندارند، می توانید یک کنسول مخصوص خریداری کنید.
با این حال، یکی از راحت ترین روش ها بدون نقص است: کیفیت تصویر ضعیف و تاخیر در انتقال.
تولید کنندگان عمده اسمارت فون ها مانند سامسونگ، ال جی و سونی تولید تلویزیون نیز می کنند. به طور طبیعی، گوشی های هوشمند و تلویزیون از یک نام تجاری (با توجه به اینکه نسل ها همزمان می شوند) دارای اکوسیستم خاص خود را با روش های خاص اتصال خود دارند، اما این موضوع در حال حاضر یک موضوع جداگانه است.