با توجه به این که سیستم عامل سرور اوبونتو یک رابط گرافیکی ندارد، کاربران در هنگام تلاش برای راه اندازی اتصال به اینترنت با مشکل مواجه می شوند. این مقاله به شما می گوید که کدام دستورات نیاز به استفاده دارید و کدام فایل برای تنظیم نتیجه لازم است.
همچنین ببینید: راهنمای تنظیم اتصال به اینترنت اوبونتو
قبل از شروع به راهنمای گام به گام، لازم است برخی از شرایطی را که باید رعایت شود مشخص کنید.
همچنین اگر شما نام کارت شبکه خود را نمی دانید، نمی توانید به اینترنت متصل شوید. برای پیدا کردن آن بسیار ساده است، شما باید دستور زیر را اجرا کنید:
sudo lshw -C network
همچنین ببینید: دستورات اغلب مورد استفاده در لینوکس
در نتایج، توجه به رشته "نام منطقی" ، ارزش مخالف آن را به نام رابط شبکه شما خواهد شد.
در این مورد، نام "eth0" ، شما ممکن است آن را متفاوت داشته باشید.
توجه: شما ممکن است چندین نام را در خط خروجی مشاهده کنید، این بدان معنی است که شما چندین کارت شبکه در رایانه خود نصب کرده اید. در ابتدا تعیین کنید که کدام تنظیمات خاصی اعمال می شود و در طی اجرای دستورالعمل ها استفاده کنید.
اگر ارائه دهنده شما از یک شبکه سیمی برای اتصال به اینترنت استفاده کند، سپس برای ایجاد اتصال، شما باید تغییرات را در فایل پیکربندی اینترفیس انجام دهید. اما داده های وارد شده بستگی مستقیم به نوع ارائه دهندگان IP دارد. در زیر دستورالعمل هایی برای هر دو گزینه داده می شود: برای IP پویا و استاتیک.
IP پویا
راه اندازی این نوع اتصال بسیار آسان است؛ در اینجا چیزی است که شما باید انجام دهید:
sudo nano /etc/network/interfaces
همچنین ببینید: ویراستاران متن محبوب برای لینوکس
اگر پیش از این هیچ تغییری در این فایل انجام ندهید، باید آن را انجام دهید:
در غیر این صورت، تمام اطلاعات غیر ضروری را از سند حذف کنید.
iface [имя сетевого интерфейса] inet dhcp
auto [имя сетевого интерфейса]
در نتیجه، فایل پیکربندی باید فرم زیر را داشته باشد:
این پیکربندی شبکه سیمی با IP پویا را تکمیل می کند. اگر اینترنت هنوز ظاهر نمی شود، پس کامپیوتر را مجددا راه اندازی کنید، در بعضی موارد آن کمک می کند.
یکی از راه های ساده تر برای برقراری اتصال به اینترنت وجود دارد.
sudo ip addr add [адрес сетевой карты]/[количество бит в префиксной части адреса] dev [имя сетевого интерфейса]
توجه: اطلاعات آدرس کارت شبکه را می توان با اجرای دستور ifconfig بدست آورد. در نتایج، مقدار مورد نیاز بعد از "inet addr" است.
پس از اجرای فرمان در رایانه، اینترنت باید بلافاصله ظاهر شود، در صورتی که تمامی داده ها به درستی مشخص شده باشند. نکته اصلی این روش این است که پس از اینکه کامپیوتر دوباره راه اندازی شد، آن را ناپدید خواهد شد و شما باید دوباره این دستور را اجرا کنید.
IP استاتیک
پیکربندی یک IP ثابت از یک پویا در تعداد داده هایی که باید در فایل "interfaces" وارد شوند، متفاوت است . برای ایجاد یک اتصال شبکه مناسب، باید بدانید:
همانطور که در بالا ذکر شد، تمام این اطلاعات شما باید ارائه دهنده ارائه. اگر تمام اطلاعات لازم را دارید، موارد زیر را انجام دهید:
sudo nano /etc/network/interfaces
iface [имя сетевого интерфейса] inet static
address [адрес] (адрес сетевой карты)
netmask [адрес] (маска подсети)
gateway [адрес] (адрес шлюза)
dns-nameservers [адрес] (адрес DNS-сервера)
auto [имя сетевого интерфейса]
در نتیجه، تمام داده ها در فایل باید به صورت زیر باشند:
اکنون پیکربندی یک شبکه سیمی با یک IP ثابت می تواند کامل شود. به همان شیوه ای که با پویا است، توصیه می شود کامپیوتر را برای تغییرات به اجرا در آورید.
اگر سرویس دهنده شما خدمات PPPoE را به شما ارائه می دهد، سپس باید از طریق یک ابزار ویژه که در سرور اوبونتو پیش نصب شده است، تنظیمات انجام شود. این pppoeconf نامیده می شود. برای اتصال کامپیوتر خود به اینترنت، موارد زیر را انجام دهید:
sudo pppoeconf
توجه: اگر فقط یک رابط شبکه داشته باشید، این پنجره از بین خواهد رفت.
اگر شما "نه" را انتخاب کنید، بعدا می توانید با اجرای دستور زیر به اینترنت متصل شوید:
sudo pon dsl-provider
شما همچنین می توانید اتصال PPPoE را در هر زمان با تایپ کردن دستور زیر متوقف کنید:
sudo poff dsl-provider
شما می توانید DIAL-UP را دو راه پیکربندی کنید: با استفاده از ابزار pppconfig و وارد کردن تنظیمات به فایل پیکربندی wvdial.conf . روش اول در مقاله به تفصیل بحث نخواهد شد، زیرا دستورالعمل مشابه پاراگراف قبلی است. همه چیزهایی که باید بدانید چگونگی اجرای این ابزار است. برای انجام این کار، اجرا کنید:
sudo pppconfig
پس از اجرای، یک رابط شبه گرافیکی ظاهر خواهد شد. در پاسخ به سوالاتی که در این فرآیند خواسته می شود، می توانید یک اتصال DIAL-UP ایجاد کنید.
توجه: اگر به برخی سوالات پاسخ دهید، توصیه می شود با مشاور خود تماس بگیرید.
با روش دوم، همه چیز کمی پیچیده تر است. واقعیت این است که هیچ فایل پیکربندی "wvdial.conf" در سیستم وجود ندارد و برای ایجاد آن، شما باید یک ابزار ویژه را نصب کنید که در جریان عملیات تمام اطلاعات لازم را از مودم خوانده و وارد این فایل می شود.
sudo apt install wvdial
sudo wvdialconf
در این مرحله، این ابزار یک فایل پیکربندی ایجاد کرد و تمام پارامترهای لازم را وارد کرد. حالا شما باید از سرویس دهنده وارد کنید تا اتصال برقرار شود.
sudo nano /etc/wvdial.conf
پس از انجام اقدامات انجام شده، برای اتصال به اینترنت، باید دستور زیر را اجرا کنید:
sudo wvdial
همانطور که می بینید، روش دوم در مقایسه با اولین اول نسبتا پیچیده است، اما با کمک آن شما می توانید تمام پارامترهای مرتبط اتصال را تنظیم کنید و آنها را در فرایند استفاده از اینترنت تکمیل کنید.
اوبونتو سرور دارای تمام ابزار لازم برای پیکربندی هر نوع اتصال به اینترنت است. در برخی موارد، حتی چند روش پیشنهاد می شود. نکته اصلی این است که تمام دستورات و داده های لازم را که باید در فایل های پیکربندی وارد کنید را بدانید.